انواع جراحی شانه کدامند؟

جراحی شانه اغلب برای بسیاری از مشکلات رایج شانه ضروری است. روش‌های جراحی شانه می‌توانند از روش‌های آرتروسکوپی کم تهاجمی، که در آن ابزارها از طریق برش‌هایی به اندازه سوراخ کلید در شانه شما وارد می‌شوند، تا جراحی‌های باز سنتی‌تر که شامل چاقوی جراحی و بخیه می‌شود، باشد. هر یک تکنیک‌ها و انواع جراحی شانه مزایا، محدودیت‌ها و کاربردهای مناسب خود را دارد.

آرتروسکوپی برای سندرم گیرافتادگی

یکی از شایع‌ترین دلایل انواع جراحی شانه، درمان سندرم گیرافتادگی شانه است. این وضعیتی است که در آن تاندون‌های روتاتور کاف شما در حین حرکت فشرده می‌شوند. با گذشت زمان، این امر باعث آسیب به تاندون‌ها و همچنین بالشتک‌های داخل فضای مفصلی (به نام بورسا) می‌شود.سندرم گیرافتادگی را می‌توان به عنوان تاندونیت روتاتور کاف و بورسیت نیز توصیف کرد.

درمان سندروم گیرافتادگی شانه و علت بروز آن

روش آرتروسکوپی مورد استفاده برای اصلاح گیرافتادگی به عنوان رفع فشار ساب آکرومیال شناخته می‌شود. هدف از جراحی افزایش فضای بین روتاتور کاف و بالای شانه (معروف به آکرومیون) است.هنگام انجام رفع فشار ساب آکرومیال، جراح ممکن است بورس را به تنهایی یا برخی از سطوح زیرین آکرومیون را بردارد. انجام این کار باعث ایجاد فضایی برای سر خوردن روتاتور کاف بدون گیرکردن بین استخوان می‌شود.این روش جراحی ممکن‌است به‌تنهایی یا به‌عنوان بخشی از جراحی روتاتور کاف انجام شود.

ترمیم اسلپ

پارگی اسلپ یک آسیب به لبه غضروفی است که حفره شانه (معروف به لابروم )را احاطه کرده است.بنابراین، پارگی اسلپ ، هر دو قسمت جلویی (قدامی) و پشت (خلفی) لابروم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بخش از لابروم مهم است زیرا به عنوان نقطه اتصال تاندون دوسر بازو عمل می‌کند.

ممکن است از جراحی آرتروسکوپی برای بازگرداندن لابروم به موقعیت خود در لبه حفره شانه استفاده شود. پس از جابجایی، از بخیه برای محکم کردن استخوان به غضروف استفاده می‌شود. اگر  تاندون دوسر بازو آسیب ببیند، ممکن است به جراحی بیشتری نیاز باشد.

انواع جراحی برای دررفتگی شانه

آسیب دررفتگی شانه زمانی رخ می‌دهد که توپ مفصل شانه از حفره خارج شود.در ورزشکاران جوان، آسیب بیشتر در لابروم رخ می‌دهد. برای تثبیت شانه پس از دررفتگی، نوعی جراحی که به عنوان ترمیم بانکارت شناخته می‌شود، می‌تواند لابروم را به کپسول مفصلی متصل کند تا توپ را در جای خود نگه دارد.

موارد دیگر شامل شلی عمومی (لقی) رباط‌های شانه است. این می‌تواند منجر به شرایطی شود که به عنوان بی‌ثباتی چند جهته شناخته می‌شود. با این کار مفصل شانه خیلی راحت از سوکت وارد و خارج می‌شود. برای سفت کردن کپسول مفصلی از جراحی استفاده می‌شود.

دررفتگی‌های مکرر می‌تواند منجر به آسیب شدید شانه شود و نیاز به جراحی بزرگ برای حفظ مفصل در جای خود داشته باشد. درحالی‌که راه‌های مختلفی برای رسیدن به‌این هدف وجود دارد، این روش‌ها معمولاً شامل جابه‌جایی استخوان در اطراف شانه برای محکم‌تر نگه‌داشتن توپ در جای خود است.

انواع جراحی، برای شانه یخ زده

شانه یخ زده دومین علت شایع آسیب شانه بعد از پارگی روتاتور کاف است. هنگامی‌که شانه یخ زده رخ می‌دهد، کپسول اطراف مفصل شانه سفت و منقبض می‌شود.درحالی‌که این بیماری معمولاً با روش‌های غیرجراحی قابل‌درمان است، موارد نادری وجود دارد که در آن به درمان جراحی نیاز است. هدف از جراحی این‌است‌که بافت منقبض شده شل شود تا شانه آزادانه‌تر حرکت کند. این کار با بریدن کپسول در تمام قسمت اطراف توپ شانه انجام می‌شود. انجام این جراحی می‌تواند یک روش چالش برانگیز باشد، زیرا فضای داخل مفصل بسیار تنگ می‌شود. چالش دیگر این‌است‌که وقتی کپسول بریده‌شد، بدن با ساختن بافت اسکار جدید پاسخ‌ می‌دهد. فیزیوتراپی تهاجمی برای بازگرداندن دامنه حرکتی کامل شانه ضروری است.

علائم شانه یخ زده یا منجمد چیست و چگونه درمان می‌شود؟

ترمیم روتاتور کاف

یکی از رایج‌ترین روش‌های جراحی برای شانه، ترمیم روتاتور کاف است.هدف از جراحی شناسایی قسمت آسیب دیده روتاتور کاف و ترمیم کردن، اتصال مجدد تاندون‌های پاره شده یا آسیب دیده است. هنگامی که بافت سالم پیدا شد، جراح از تکنیک‌های مختلف برای بازیابی تاندون، بدون کشش بافت‌های باقی مانده استفاده می‌کند.

روش سنتی که ترمیم روتاتور کاف باز نامیده می‌شود، شامل یک برش جراحی برای جدا کردن عضله اطراف و ترمیم مستقیم روتاتور کاف است. ممکن است یک تکنیک کم تهاجمی جدیدتر برای آسیب‌های کوچکتر انجام شود.همچنین یک نسخه هیبریدی به نام تعمیر روتاتور کاف مینی باز وجود دارد که در صورت شدید بودن آسیب قابل استفاده است. این شامل قرار‌دادن بخیه‌ها در استخوان شانه است. تاندون‌ها را می‌توان به طور ایمن با بخیه به آن‌ها وصل کرد.

ممکن است شرایطی وجود داشته باشد که ترمیم امکان پذیر نباشد. جداسازی‌های گسترده، که به عنوان پارگی‌های عظیم روتاتور کاف شناخته می‌شوند، به سختی قابل بازیابی هستند، زیرا بافت‌ها می‌توانند مانند یک نوار لاستیکی جمع شوند و مرگ سریع سلولی (آتروفی) را تجربه کنند.

ترمیم مفاصل آکرومیوکلاویکولار (AC)

مفصل آکرومیوکلاویکولار که معمولاً به عنوان مفصل AC شناخته می‌شود، محل اتصال انتهای ترقوه و آکرومیون است. مشکلات متعددی می‌تواند در مفصل AC رخ دهد. اولین مورد این است که می‌تواند فرسوده شود. این می‌‌تواند در نتیجه آرتروز، معمولا در محل آسیب قبلی رخ دهد. همچنین می‌تواند به دلیل آسیب ناشی از استفاده مکرر مانند وزنه‌برداری (شرایطی که به آن استئولیز دیستال ترقوه گفته می‌شود) بدتر شود.

اگر هر یک از این شرایط رخ دهد، ممکن است جراحی باز برای برداشتن انتهای استخوان ترقوه و گسترش فضای مفصل AC انجام شود.بی ثباتی همچنین می‌تواند در مفصل AC رخ دهد و باعث آسیب تدریجی به رباط‌هایی شود که ترقوه را به انتهای تیغه شانه متصل می‌کند. این در نهایت می‌تواند منجر به جدا شدن شانه شود. در حالی که جداسازی شانه اغلب بدون جراحی قابل درمان است، در موارد شدید ممکن است نیاز به جراحی برای ترمیم یا بازسازی رباط‌هایی باشد که انتهای ترقوه را پشتیبانی می‌کنند.

جراحی تعویض شانه

جراحی تعویض مفصل شانه معمولاً برای آرتروز پیشرفته مفصل شانه اختصاص دارد، اما می‌تواند برای شکستگی‌های پیچیده و سایر مشکلاتی که با تکنیک‌های دیگر قابل ترمیم نیستند نیز استفاده‌شود.یک تعویض معمولی شانه، مفصل توپ و سوکت را با یک توپ مصنوعی ساخته‌شده از فلز و یک سوکت ساخته‌شده از پلاستیک جایگزین می‌کند.

در مواردی‌که فقط قسمت بالای استخوان بازو شکسته شده‌باشد یا حفره شانه مبتلا به آرتروز هنوز سالم باشد، ممکن‌است یک تعویض جزئی که به‌عنوان همی آرتروپلاستی شناخته می‌شود، کافی‌باشد. همی آرتروپلاستی فقط توپ شانه را جایگزین می‌کند و سوکت را دست نخورده باقی می‌گذارد.

گزینه دیگر جایگزینی معکوس شانه است. این جراحی محل توپ و سوکت را معکوس می‌کند به‌طوری‌که توپ جایگزین‌شده در جایی که سوکت بوده‌است و سوکت جایگزین‌شده در جایی که توپ بوده‌است برود. این جراحی می‌تواند برای افراد مبتلا به آرتروپاتی پارگی روتاتور کاف، که در آن لابروم و روتاتور کاف به شدت آسیب دیده‌اند، مزیتی ایجاد کند.

جراحی تاندون دوسر بازو

عضله دوسر در جلوی بازوی شما قرار دارد. در انتهای بالایی یک تاندون قرار دارد که به آن سر بلند عضله دو سر بازو می‌گویند. این تاندون با عبور از روتاتور کاف و چسبیدن خود به لابروم، عضله را به‌شانه متصل‌می‌کند. این امر باعث می‌شود سر بلند عضله دوسر به یک هدف رایج برای مشکلات شانه تبدیل شود.

جراحی تاندون عضله دوسر می‌تواند به تنهایی یا به عنوان بخشی از ترمیم روتاتور کاف انجام شود. به طور کلی دو رویکرد استفاده می‌شود. یکی این است که اتصال تاندون را در داخل مفصل شانه قطع کنید و دوباره آن را در خارج از مفصل شانه وصل کنید.

دیگری که تنوتومی نام دارد، به سادگی تاندون را بدون اتصال مجدد قطع می‌کند. ممکن است فکر کنید این بر قدرت و عملکرد عضله دو سر بازو تأثیر می‌گذارد، اما اینطور نیست. در واقع، ورزشکاران حرفه‌ای زیادی وجود دارند که تنوتومی کرده‌اند و اغلب سریع‌تراز زمانی که تحت عمل جراحی قرارگرفته‌بودند،به‌حرفه‌های رقابتی خود بازگشته‌اند.

جراح شانه کیست؟

جراحان شانه متخصصین پزشکی هستند که بر روی سیستم‌های ساختاری بدن انسان تمرکز می‌کنند. آن‌ها تحت آموزش‌های گسترده قرار می‌گیرند و در آموزش‌های مداوم شرکت می‌کنند تا مهارت‌های خود را در ارتباط با پیشرفت‌های علمی یا نوآوری‌های تکنولوژیکی ارتقا دهند. برای اطلاع از بهترین جراج شانه مشهد این مطب را بخوانید.

در صورتی که نیاز به مشاوره در مورد جراحی ارتوپدی دارید، می‌توانید از طریق شماره‌های 05138541812 و 05138409452 با مطب دکتر ابراهیم زاده فوق متخصص جراحی زانو و شانه تماس حاصل فرمایید.

در طی 2 هفته قبل از جراحی چه اقداماتی را باید انجام دهید؟

ممکن است از شما خواسته شود که مصرف داروهای رقیق کننده خون را به طور موقت متوقف کنید. اینها شامل آسپرین، ایبوپروفن،ناپروکسن وسایر داروها هستند.از پزشک خود بپرسید که چه داروهایی را همچنان باید تا روز جراحی مصرف کنید.اگر سیگار می‌کشید، سعی کنید آن را ترک کنید.سیگار می‌تواند روند بهبود زخم و استخوان را کند کند.در مورد سرماخوردگی، آنفولانزا، تب یا سایر بیماری‌هایی که ممکن است قبل از عمل جراحی داشته باشید، به پزشک مراجعه کنید.

چه اقداماتی را بعد از عمل جراحی شانه باید انجام دهید؟

بلافاصله پس از جراحی، ممکن است یک ساعت و گاهی بیشتر در اتاق ریکاوری برای نظارت بمانید. با به‌دست‌آوردن هوشیاری کامل، پزشک ممکن است در مورد مراقبت از زخم، مدیریت درد و روش‌های کنترل التهاب به شما توصیه‌کند. جراح شما اقدامات خاصی را برای نتیجه موفقیت آمیز به شما توصیه می‌کند :

• پزشک داروهایی را برای تسکین درد تجویز می‌کند.
• قرار دادن کیسه‌های یخ در حوله پیچیده شده روی شانه به مدت 20 دقیقه، 3 تا 4 بار در روز به کاهش تورم بعد از عمل کمک می‌کند.
• جراح شما پس از جراحی یک برنامه توانبخشی برای بهبود قدرت و دامنه حرکت شانه توصیه می‌کند.

زمانی که احساس بهبود کردید به فعالیت‌های عادی بازگردید و باید 8 تا 10 روز پس از جراحی برای بررسی پیشرفت شما به پزشک خود مراجعه کنید.

آیا بعد از عمل نیاز به فیزیوتراپی است؟

بله، برای چند هفته اول پس از جراحی، ممکن است با یک فیزیوتراپیست برای انجام تمرینات ملایم و کمکی برای کمک به بازیابی حرکت و دامنه حرکتی شانه کار کنید. بافت‌های آسیب‌دیده شما همچنان به‌طور فعال در حال بهبود هستند، بنابراین مهم‌است که این تمرینات را به‌تنهایی انجام ندهید، مگر اینکه توسط فیزیوتراپیست شما دستور داده‌شود، زیرا مفصل شانه شما در حین حرکت نیاز به حمایت دارد. اغلب فیزیوتراپیست‌ها در ابتدا از بلند کردن سر خودداری می‌کنند و توصیه می‌کنند که با بهبودی شانه، فعالیت‌های چالش‌برانگیز‌تری را به کار ببندند.

هنگامی که فرآیند بهبودی داخلی کامل شد، ممکن است شروع به انجام تمرینات فعال‌تری کنید تا به تقویت قدرت و افزایش انعطاف پذیری ادامه دهید. در حدود سه ماه بعد از عمل، ممکن است شروع به تقویت قدرت در بازوها کنید. اکثر افراد حداقل تا شش ماه پس از جراحی نیاز به فیزیوتراپی دارند.

عوارض انواع جراحی شانه چیست؟

مانند هر روش جراحی، عوارضی نیز ممکن است رخ دهد. برخی از عوارض احتمالی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خون ریزی
• عفونت
• لخته شدن خون
• واکنش‌های آلرژی به داروها
• مشکلات تنفسی
• سفتی شانه
• عدم موفقیت جراحی برای کاهش علائم
• عدم بهبود
• ضعف شانه
• آسیب عروق خونی یا عصبی
• آسیب به غضروف شانه (کندرولیز)

درمان درد شانه و کتف

مزایای جراحی آرتروسکوپی نسبت به انواع دیگر جراحی باز شانه چیست؟

برخی از مزایای جراحی آرتروسکوپی نسبت به جراحی باز سنتی عبارت‌اند از:

• معمولاً می‌تواند به عنوان یک روش سرپایی انجام شود
• تورم به دلیل حداقل برش‌ها به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد
• درد به دلیل حداقل دستکاری بافت سالم به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد
• خطر عفونت به دلیل روش کم تهاجمی کمتر است
• خطر عوارض مرتبط با از دست دادن خون به طور قابل توجهی حداقل است
• بستری کوتاه‌تر در بیمارستان و زمان بهبودی بسیار کمتر
• جای زخم بسیار کم
• کاهش خطر جراحی زیرا جراحی آرتروسکوپی یک روش کم تهاجمی است
• معمولاً از روش‌های مشترک باز موفق‌تر است
• هم تشخیص و هم جراحی را می‌توان در یک رویکرد انجام داد
• استفاده از ابزارهای کوچک در آرتروسکوپی باعث آسیب کم‌تر به بافت‌های اطراف می‌شود.

زمان بهبودی در انواع جراحی شانه چه مدت است؟

بهبودی پس از جراحی آرتروسکوپی شانه، سریع‌تر از بهبودی جراحی باز است. یکی از مزایای اصلی انتخاب جراحی آرتروسکوپی شانه کاهش ضربه‌های فیزیکی است.اکثر افراد برای بهبودی به 6 هفته یا بیشتر نیاز دارند. اینکه چقدر زمان نیاز دارید بستگی به جراحی انجام‌ شده دارد. ممکن است مجبور شوید فعالیت خود را تا زمانی که قدرت و دامنه حرکتی شانه به حالت عادی بازگردد محدود کنید.

خلاصه

شانه مستعد ابتلا به انواع مختلفی از صدمات است. اغلب، اینها نیاز به مداخله جراحی دارند. روش‌ها از گزینه‌های کم تهاجمی تا جراحی‌های باز را شامل می‌شود. در برخی موارد، تعویض شانه مصنوعی ضروری است. همه این روش‌های جراحی را می‌توان با خیال راحت و موثر انجام داد، اما بدون خطر نیستند. در حالی که عوارض غیرمعمول هستند، ممکن است شامل عفونت، اسکار بافتی (فیبروز) و در موارد نادر سپسیس باشد. مراقبت و توانبخشی مناسب پس از جراحی می‌تواند خطر عوارض را کاهش دهد. قبل از انجام هر گونه جراحی، با جراح خود در مورد خطرات و مزایای عمل و نتایجی که می‌توانید انتظار داشته باشید صحبت کنید.